Creatieve leeromgeving in voormalige Philipsfabriek op Strijp-S

INRICHTING VERSTERKT BIJZONDERE ARCHITECTUUR SINTLUCAS

Strijp-S werd de verboden stad genoemd waar niemand mocht komen. Philips vond er de cd en later de dvd uit. In het voormalig Natlab laat SintLucas mooie ideeën weer tot leven komen en dat heeft tot een bijzondere inrichting geleid.

Foto’s: Jannes Linders

SintLucas is een school met een breed aanbod aan creatief-technische opleidingen op vmbo- en mbo-niveau met 3.000 studenten, verdeeld over Boxtel en Eindhoven. Hoofd huisvesting Joanita Segboer: “Ik noem onze studenten bewoners, omdat scholen net als dorpen gemeenschappen zijn, waar van alles gebeurt en je met elkaar moet leren leven. Ons voormalige gebouw in Eindhoven voldeed niet meer aan onze eisen en Strijp-S is natuurlijk een uitdagende plek, waarbij je studenten dichter bij het portaal van de creatieve industrie brengt. Op de begane grond vind je ons praktijkonderwijs met verschillende studio’s, voor audiovisuele en digitale technieken en handvaardigheid. Dit gebouw heeft een prachtig industrieel karakter en de twee delen zijn door een atrium verbonden, waardoor een monumentale binnenruimte is ontstaan. De grote trap is een gevolg daarvan, als een kruisbestuiving van verschillende loopstromen die allemaal op hetzelfde punt uitkomen. Daardoor ontstaat een grote open ruimte met op elk niveau de mogelijkheid om te verbinden. Architect Hugo Stevens van Arup cepezed-architecten heeft het gebouw met respect gerenoveerd. Ook hebben medewerkers van de Van Abbestichting meegekeken, om de kwaliteit van het industriële erfgoed te bewaken. En ze waren uiteindelijk tevreden met het resultaat.” Ewout Torreman van Gispen:

Lees verder onder de foto’s

URBAN PLAYGROUND
Joanita was opdrachtgever voor de inrichting: “Het was een Europese aanbesteding, waarbij de les- en leeromgeving, kantoor- en werkplekken en het atrium als drie kavels zijn aanbesteed. Gispen heeft de inrichting van het atrium mogen realiseren, waarbij de voorwaarde was dat de drie kavels qua sfeer en materialisatie op elkaar afgestemd zouden worden. Daarnaast moeten bestaande meubels waar mogelijk worden hergebruikt. Het stijlboek was onze urban playground.” rené mensink werd door Gispen ingehuurd als interieurarchitect: “Deze kwaliteit moet je koesteren. Dat betekent dat je je dienstbaar opstelt en geen overdaad wilt creëren. Het moest niet te fijn en te lief worden, maar een kwaliteit uitstralen die ondergeschikt is aan het pand. Het industriële karakter bepaalt eigenlijk al hoe je met kleuren omgaat, die de puurheid van de materialen accentueren, zoals brons, koper en menie. Het aantal gebruikers was een harde eis. Daarbij is overzicht belangrijk en dat betekent dat je met enkele grote gebaren accenten aanbrengt, zoals de co-creatiebank en een podium als catwalk, waarbij ik naar een mix van bestaande en nieuwe meubels heb gekeken. Veel meubels zijn standaardproducten, die net een twist hebben gekregen door de materialisering ervan, zoals de tafels met een mooi houten blad.”

Lees verder onder de foto’s

Joanita knikt: “De kracht van rené was dat hij het evenwicht in de eenvoud zocht. De bewoners geven de ruimte al kleur en zijn playgrounds op zich.” rené vult aan: “Laat het ontstaan en ga niet te veel invullen. Als het goed op smaak is, heeft het geen toevoeging meer nodig. Daarom zijn kleuren zo belangrijk. De staalkaart had een oranje die ik wel begreep, maar in kleurintentie niet werkte. Ik heb het vertaald naar de kleur van menie, zodat het bij de industriële uitstraling paste en de natuurlijke bestrating met klinkers. Die basic benadering zie je in alle elementen terug.” Joanita: “In het voortraject heeft rené met iedereen gesproken; studenten, de architect en de verschillende inrichters, waardoor er op alle niveaus synergie ontstond. Door de klik die zo ontstond, konden we met inachtneming van het budget de juiste keuzes maken en kon ik mijn rol als regisseur goed invullen.”

Ewout Torreman van
Gispen:

“Bijzonder aan dit project is de samenwerking geweest tussen alle stakeholders. Gispen heeft in de samenwerking een regie rol gehad en alle wensen van de diverse groepen samengevat in dit prachtige ontwerp.”

CATWALK
Opvallend is dat je in het atrium geen deuren of afscheidingen ziet. Joanita: “Vroeger hadden docenten een eigen ruimte die voor studenten verboden was. Daarmee zeg je iets over de relatie tussen docenten en studenten. Maar is het erg dat ze er even bij komen zitten? We hebben geen apart meubilair voor docenten en studenten; waardoor er gelijkwaardigheid ontstaat. Door die openheid ontstaan vanzelf ruimtes die je voor kleinere of grotere groepen kunt gebruiken. Zo wordt het podium boven als catwalk gebruikt. Het is een ruimte met tafels en verrijdbare krukjes, maar trek je het gordijn dicht dan heb je een klein theater. In feite bepaalt de gebruiker uiteindelijk zelf hoe een ruimte gebruikt wordt.” rRné: “Gispen heeft studenten meegenomen in proces van ontwerpen en het overdragen van kennis. Dat heeft ertoe geleid dat Gispen een kruk heeft uitgevoerd die door de studenten is ontworpen.” Joanita haakt daar op in: “Dat is onze visie ook; dat studenten een eigen bedrijf opzetten dat ertoe leidt dat ze buiten de school een opdracht krijgen. Ze zitten in een googleomgeving, waar alle kennis aanwezig is en ze alles kunnen opzoeken. Maar wij kunnen ze netwerken aanbieden, waardoor ze uit hun comfortzone treden en leren ondernemer te worden. Het is mooi dat Gispen daaraan heeft meegewerkt.”