Holidays

Ex-schooldirecteur Janie Mooi werkt sinds januari 2019 bij ICSadviseurs. Ze deelt in haar blogs haar ervaring in de wereld van bouwers en inrichters en laat zien hoe bouwprocessen en processen rond inrichting effectiever gestroomlijnd kunnen worden met visieontwikkeling en de impact op de eigen organisatie.

‘Je mist zeker de vakanties wel, nu je niet meer in het onderwijs werkt….’ Hoe vaak ik deze vraag niet gehad heb, sinds ik werk bij ICS.

Nee, ik mis mijn vakanties niet, ik geniet van de voorspelbaarheid die ik nu in mijn werk ervaar. Het werken in een onderwijssetting is iets unieks. Het is dynamisch en afwisselend en het vraagt van je om op ieder moment je dagplanning en agenda te kunnen omgooien en aan te passen. Want, er gaat een beker melk over de vloer op het moment dat jij net een extra instructie aan een groepje kinderen geeft, of er wordt een kind door een wesp gestoken tijdens de uitleg van je rekenles, het kind dat hard valt en jouw troost nodig heeft, een collega die je vraagt even op zijn of haar klas te letten vanwege een telefoontje en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Als adviseur merk ik het ook tijdens afspraken op scholen. Tijdens een gesprek met een directeur of leerkracht gebeurt er altijd wel iets: een telefoontje tussendoor, de trotse jarige kleuter die een sticker komt halen of een leerkracht die binnenkomt omdat hij of zij iets nodig heeft wat in het kamertje ligt waar wij zitten. Mensen in het onderwijs zijn een ster in flexibiliteit en hebben naast de reguliere dagplanning altijd een plan B of C waar zonder problemen naar overgeschakeld en het programma voor die dag toch nog goed uitgevoerd kan worden.

Sinds ik bij ICS werk, is mijn agenda ook echt mijn agenda en ik weet iedere dag en week precies waar ik aan toe ben. Alle afspraken lopen netjes volgens de planning van m’n agenda. Natuurlijk wordt er soms een afspraak afgezegd of verzet maar niet in de mate dat ik gewend ben vanuit het onderwijs. Ik realiseer me nu ik bij ICS werk hoeveel rust deze voorspelbaarheid geeft en hoe fijn ik dat vind. Al mis ik stiekem wel het jarige kind met z’n verjaardagsmuts of -button die vol trots een rondje loopt langs iedereen voor een sticker.