Op de locatie van de bestaande school aan de Luxemburgstraat in Loosduinen biedt vervangende nieuwbouw onderdak aan de Hertogschool met 13 groepen, buitenschoolse opvang, een peuterspeelzaal en een gymzaal. De nieuwbouw is zorgvuldig ingepast en sluit aan bij de omliggende bebouwing. Aan de achterzijde heeft de architect voor een verrassing gezorgd. Resultaat: een lichte en open leeromgeving voor verschillende gebruikers.
Directeur Ellen-Marjon Scherf en Topos architect Kees Jongelie leggen het gebouw al wandelend uit. Ellen-Marjon: “Het begon dat we een zogenaamde aanpakwijk zijn geworden. De gemeente inventariseerde de scholen in deze wijk Loosduinen, die vlakbij zee ligt. In het integraal huisvestingsplan werd ons 86 jaar oude gebouw als functioneel en onderwijskundig verouderd opgenomen. Het was een fantastisch gebouw, maar het kostte te veel geld om het te renoveren, dus was vervangende nieuwbouw aan de orde. Alleen moesten we wel op de bestaande kavel bouwen, die redelijk ingepast en daardoor beperkt was. Kon daar wel iets moois van worden gemaakt? Ik zag altijd mooie voorbeelden in Schooldomein maar dacht dat die niet aan ons besteed waren. Maar toen was het zover en zijn we vooral in mogelijkheden gaan denken. Anders heb je niets.”
Tekst gaat verder onder de foto’s
Centraal hart
Ellen-Marjon: “We hebben met het team nagedacht over het programma van eisen en hebben bij andere scholen gekeken wat mogelijk was. Daar heb ik geleerd dat een centraal hart en brede gangen voor een school belangrijk zijn. Uit een tevredenheidsonderzoek met ouders bleek dat ze behoefte hadden aan verbrede gangen. Die hebben we nu, zodat het ook werk- en speelruimtes zijn geworden. Je komt gelijk binnen in het hart van de school en dan waaier je uit naar verschillende onderdelen. Het gebouw herbergt spannende eigen werelden, die deels door schuifwanden ontsloten kunnen worden. We wilden geen school zijn met veel gekleurde wanden, dus heeft Kees mooie accenten gelegd, zoals de gekleurde vensters in de muur. De basis is rustig en van daaruit zijn kleuraccenten aangebracht. Kees luisterde goed en heeft onze wensen goed vertaald; je bedenkt toch samen een nieuwe werkelijkheid.”
Brede buurtschool
Kees reageert: “Ik kreeg het programma en ben gaan nadenken hoe je het nieuwe gebouw goed zou kunnen invoegen, zodat het vanzelfsprekend zijn plek inneemt. Als je naar het gebouw kijkt zie je dat het lage volume de hoogte van de naastgelegen woningen overneemt en op rooilijn ligt. De voorkant met de hoofdingang is wat formeler en de binnenkant toont zich niet gelijk. Iets teruggelegd is een hoger blok met daarin de lokalen van de school. De gymzaal hebben we naar boven gehaald om de begane grond te openen en het spelen daar onder te brengen. Aan de achterzijde zijn de lokalen voor de onderbouw uitgebouwd. De lokalen hebben daar een ronde hoek; de buitenspeelruimte ‘vloeit’ er omheen. Aan de achterzijde hebben de peuterspeelzaal en buitenschoolse opvang een eigen entree. De buitentrap aan de andere zijde geeft direct toegang tot het dakterras en ontsluit de lokalen op de verdieping voor de bovenbouw. Voor de gevel is gekozen voor metselwerk met bijzondere verbanden en patronen die verwijzen naar de detaillering van de oorspronkelijke school. De architectuur van de oude school was een inspiratiebron en met kleine toevoegingen hebben we op die manier de verbinding gelegd.”
Ellen-Marjon ten slotte: “Het gebouw wordt gelijk begrepen. Uiteindelijk was er weinig weerstand tegen het nieuwe gebouw. De mensen begrepen wel dat het zover was en wat er nu staat is voor het onderwijs van deze tijd. Een meisje die ouders en buurtbewoners rondleidde zei: ik ben er nu al trots op.”
Lees het volledige artikel in de online editie van Schooldomein.
Foto’s: Peter de Ruig en Kees Jongelie van TOPOS architecten.